ਸਭ ਰੰਗ

  •    ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਸਿਰਨਾਵੇਂ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ ਪੁਸਤਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਸਮਾਜਕ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਕਵਿਤਰੀ--ਬਲਵੀਰ ਕੌਰ ਢਿਲੋਂ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਮੁਦਈ ਲੋਕ ਕਵੀ: ਚਿਰਾਗ ਦੀਨ ਦਾਮਨ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਸਮਾਜਕ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਦਾ ਗੀਤਕਾਰ - ਗੁਰਮਿੰਦਰ ਗੁਰੀ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਗੁਰ-ਇਤਿਹਾਸ ਚ ਵਿਪਰਵਾਦੀ ਮਿਲਾਵਟ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਗ਼ਦਰ ਲਹਿਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਕਵੀ-ਉਸਤਾਦ ਦਾਮਨ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਅਲਵਿਦਾ - ਜਗਦੇਵ ਸਿੰਘ ਜੱਸੋਵਾਲ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਪਾਂਧੀ ਦੀ 'ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ' / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਛੋਟੇ ਲੋਕ - ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਸਿਰਜਣਹਾਰੀਆਂ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਬਿਰਹਾ ਦੀ ਕਵਿਤਰੀ-ਸੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਬਿੰਨਰ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਰਮਨ ਵਿਰਕ ਦੀ ਪੁਸਤਕ 'ਮੇਰਾ ਘਰ ਕਿਹੜਾ' / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵਾਲੀਆ ਦਾ ਨਾਵਲ 'ਤਨਖ਼ਾਹੀਏ ' / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਸਤਨਾਮ ਚੌਹਾਨ ਦੀ ਪੁਸਤਕ 'ਕਹੋ ਤਿਤਲੀਆਂ ਨੂੰ' / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਅੱਖਰ ਅੱਖਰ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ-ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਸੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਬਾੜਾ ਦੀ ਤੇਰੇ ਬਿਨ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਸੜਕਸ਼ਾਪ ਸ਼ਾਇਰੀ - ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਤੀ ਅਤੇ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਦੀ ਕਵਿਤਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਕਾਰਵਾਂ ਚਲਦਾ ਰਹੇ ਦੇ ਖਲੋਤੇ ਲੋਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਜੂਨ 84 ਦੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦੇ ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਰਚੇਤਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਅਤੇ ਕੀਟ ਵਿਗਿਆਨੀ ਡਾ.ਅਮਰਜੀਤ ਟਾਂਡਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਮੁਹੱਬਤੀ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਦਸਤਾਵੇਜ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਅਧੂਰੇ ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ 'ਸਮਾਂ ਤੇ ਸੁਪਨੇ' / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਸਾਹਿਤ ਤੇ ਸੰਬਾਦ ਪੁਸਤਕ ਨਵੇਂ ਲੇਖਕਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਓਮ ਰਾਜੇਸ਼ ਪੁਰੀ ਸਦਾ ਲਈ ਰੁਖ਼ਸਤ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਸ਼ਰਨਜੀਤ ਬੈਂਸ ਦੀ ਪੁਸਤਕ - ਸੰਗੀਤਕ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਖ਼ਜਾਨਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਸੋਹੀ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਨਿਪੱਤਰੇ ਰੁੱਖ ਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਡਾ.ਲਕਸ਼ਮੀ ਨਰਾਇਣ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਦਸਤਾਵੇਜ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ‘‘ਤਰੇਲਾਂ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀਆਂ’’ ਰੁਮਾਂਸਵਾਦ ਅਤੇ ਬ੍ਰਿਹਾ ਦਾ ਸੁਮੇਲ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਤਰਲੋਚਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਜੋਂ ਭੂਮਿਕਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਨਾਵਲ ਜ਼ੀਨਤ -- ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਦੇ ਦਰਦ ਦੀ ਹੂਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਮੋਤੀ ਪੰਜ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਭੁਪਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬੋਪਾਰਾਏ ਦੀ ਵਾਰਤਕ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਚੋਰ ਮੋਰੀਆਂ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਪਰਮਵੀਰ ਜ਼ੀਰਾ ਦਾ ਪੁਸਤਕ ਪਰਵਾਜ਼ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਸੰਦੀਪ ਆਲਮ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਕਬਰਗਾਹ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਰਹੱਸਵਾਦੀ ਕਵਿਤਰੀ ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਡਾ. ਸੋਨੀਆਂ ਦੀ ਪੁਸਤਕ 'ਧੁੰਦ' / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਨਾਨਕ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਵਿਅਕਤਿਵ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਸਮਾਜੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰੀਕਰਨ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਡਾ ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਕੌਰ ਜੱਗੀ ਦੀ ਪੁਸਤਕ - ਗੁਰਮਤਿ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਯੁਗੇ ਯੁਗੇ ਨਾਰੀ : ਇਸਤਰੀ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਦੋ ਤੇਰੀਆਂ ਦੋ ਮੇਰੀਆਂ - ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਡਾ.ਕਮਲੇਸ਼ ਉਪਲ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਵਾਰਤਕ ਦੇ ਰੰਗ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਬਲਬੀਰ ਢਿੱਲੋਂ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਸੋਚ ਦੀ ਪਰਵਾਜ਼ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਕਰਨ ਅਜਾਇਬ ਸਿੰਘ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਕੋਏ ਸਿੱਲ੍ਹੇ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ’ ਬਿਰਹੋਂ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਮਨੁੱਖੀ ਸੋਚ ਦੀਆਂ ਤ੍ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ - ਪਾਰਲੇ ਪੁਲ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਜਾਦੂਗਰ ਕਹਾਣੀਕਾਰ - ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਕਜ਼ਾਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀ - ਉਸਨੂੰ ਉਜਾੜਿਆਂ ਨੇ ਉਜਾੜਿਆ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਮਹਿਕਾਂ ਦਾ ਵਣਜਾਰਾ : ਜਗਦੇਵ ਸਿੰਘ ਜੱਸੋਵਾਲ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਕਰੋਨਾ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੌਰਾਨ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਤਿੜਕ ਰਹੇ ਸਮਾਜਿਕ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਅਤੇ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦਾ ਕਵੀ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਰਾਸਤ, ਕਵਿਤਾ ਅਤੇ ਕੋਮਲ ਕਲਾਵਾਂ ਦੀ ਤਿ੍ਰਵੈਣੀ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਕਾਠ ਦੀ ਰੋਟੀ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਬੁਤਘਾੜਾ:ਜਸਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਸਮੁੰਦਰੋਂ ਪਾਰ ਤੇਰੇ ਨਾਲ’ ਪੁਸਤਕ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਦਾ ਵਣਜ਼ਾਰਾ : ਗਿੱਲ ਸੁਰਜੀਤ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਕੁਦਰਤ, ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਰੁਮਾਂਸਵਾਦ ਦੀ ਕਵਿਤਰੀ ਡਾ ਰੰਜੂ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਮਨ ਰੰਗੀਆਂ ਚਿੜੀਆਂ: ਵਿਸਮਾਦੀ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਰਾਜ ਲਾਲੀ ਬਟਾਲਾ ਦਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘‘ਲਾਲੀ’’ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਡਾ ਰਤਨ ਸਿੰਘ ਜੱਗੀ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਬਾਣੀ ਪਾਠ ਤੇ ਵਿਆਖਿਆ ਸੱਚੀ ਸ਼ਰਧਾਂਜ਼ਲੀ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ‘ਰਾਜ ਕਰੇਂਦੇ ਰਾਜਿਆ’ ਕਿਸਾਨੀ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਚਰਖ਼ੜੀ : ਸਮਾਜਿਕ ਚਿੰਤਵਾਂ ਦਾ ਗਲੋਟਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ‘ਕਾਲ਼ੀ ਮਿੱਟੀ ਲਾਲ ਲਹੂ’ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ : ਰੁਮਾਂਸਵਾਦ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕਤਾ ਦਾ ਸੁਮੇਲ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਮੁਹੱਬਤ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦਾ ਸੁਮੇਲ-‘‘ਚੰਨ ਅਜੇ ਦੂਰ ਹੈ’’ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਰਾਸਤੀ ਗੀਤਕਾਰੀ ਦੇ ਭੂੀਸ਼ਮ ਪਿਤਾਮਾ : ਹਰਦੇਵ ਦਿਲਗੀਰ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਵਿਅੰਗ ਨਾਲ ਰੰਗੀਨ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਗ਼ਜ਼ਲਗੋ: ਹਰਬੰਸ ਸਿੰਘ ਤਸੱਵਰ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਪ੍ਰਭਜੋਤ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਸੋਹੀ ਦਾ ‘ਸੰਦਲੀ ਬਾਗ਼’ ਗੀਤ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਬਹੁਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਰੰਗਿਆ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਪ੍ਰਭਜੋਤ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਸੋਹੀ ਦਾ ‘ਸੰਦਲੀ ਬਾਗ਼’ ਗੀਤ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਬਹੁਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਰੰਗਿਆ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਡਾ ਰਤਨ ਸਿੰਘ ਜੱਗੀ ਦੀ ਵਿਲੱਖਣ ਪੁਸਤਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ‘ਕਿਤੇ ਉਹ ਨਾ ਹੋਵੇ’ - ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦਾ ਪੁਲੰਦਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ‘ਸਹਾਰੀ ਦੇ ਵਿਰਕਾਂ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ’ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਅਰਜ਼ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਸੁਰਮੇ ਦੇ ਦਾਗ਼’ ਮੁਹੱਬਤ ਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦਾ ਸੁਮੇਲ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਹਰਦਮ ਮਾਨ ਦਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਅੱਖਰ’ ਲੋਕਾਈ ਦੇ ਦਰਦ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਡਾ.ਹਰਬੰਸ ਕੌਰ ਗਿੱਲ ਦਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਰੂੂਹ ਦੇ ਰੰਗ’ ਸਮਾਜਿਕਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਜ਼ਾਹਿਦ ਇਕਬਾਲ ਦੀ ‘ਹੀਰ ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਵਟੀ ਸ਼ਿਅਰਾਂ ਦਾ ਵੇਰਵਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਡਾ.ਮੇਘਾ ਸਿੰਘ ਦੀ ‘ਸਮਕਾਲੀ ਦਿ੍ਰਸ਼ਟੀਕੋਣ-2012’ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਗੁਰ ਤੀਰਥ ਸਾਈਕਲ ਯਾਤਰਾ : ਭਾਈ ਧੰਨਾ ਸਿੰਘ ਚਹਿਲ ਪਟਿਆਲਵੀ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਅਸ਼ੋਕ ਬਾਂਸਲ ਮਾਨਸਾ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ‘ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਫਰੋਲ ਜੋਗੀਆ’ ਗੀਤ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਖ਼ਜਾਨਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਲੇਖ )
  •    ਸੁਨੀਤਾ ਸੱਭਰਵਾਲ ਦਾ ‘ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੁਣਾ ਸਨੀਤਾ’ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਅਦਾਕਾਰੀ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਸੁਰਜੀਤ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਤੇਰੀ ਰੰਗਸ਼ਾਲਾ’ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਰਹੱਸਾਂ ਦੀ ਕਵਿਤਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ‘ਨਕਸਲਵਾੜੀ ਲਹਿਰ ਅਤੇ ਖੱਬੇ-ਪੱਖੀ ਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ’ ਪੁਸਤਕ ਲੋਕ ਹਿਤਾਂ ਦੀ ਪਹਿਰੇਦਾਰ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘#ਲਵੈਂਡਰ’ ਸਾਹਿਤਕ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਗੁਲਦਸਤਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਸਤਨਾਮ ਸਿੰਘ ਮੱਟੂ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਯਖ਼ ਰਾਤਾਂ ਪੋਹ ਦੀਆਂ’ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਜਸਮੇਰ ਸਿੰਘ ਹੋਠੀ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ‘ਸਭੇ ਰੁਤੀ ਚੰਗੀਆ’ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ ਦਾ ਰੁਬਾਈ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਜਲ ਕਣ’ ਮਾਨਵੀ ਹਿਤਾਂ ਦਾ ਪਹਿਰੇਦਾਰ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਦਾ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਦੋ ਕੱਪ ਚਾਹ’ ਪਰਵਾਸੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਕਹਾਣੀ ਪੰਜਾਬ ਰਸਾਲਾ ਸਾਹਿਤਕ ਸੰਜੀਦਗੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਕਮਲ ਬੰਗਾ ਸੈਕਰਾਮੈਂਟੋ ਦਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਨਵੀਂ-ਬੁਲਬੁਲ’ ਲੋਕਾਈ ਦੇ ਦਰਦ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਰਣਧੀਰ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਖ਼ਤ ਜੋ ਲਿਖਣੋ ਰਹਿ ਗਏ’: ਵਿਸਮਾਦੀ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਪੁਲੰਦਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ‘ਮਨਹੁ ਕੁਸੁਧਾ ਕਾਲੀਆ’ ਡੇਰਿਆਂ ਦੇ ਕੁਕਰਮਾ ਦਾ ਕੱਚਾ ਚਿੱਠਾ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਸਿਰੀ ਰਾਮ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਇਹਸਾਸ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ‘ਆ ਜਾ ਚਿੜੀਏ’ ਬਾਲ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਡਾ.ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਕੰਦੋਲਾ ਦੀ ‘ਵਿਗਿਅਨਕ ਤਰਕ’ ਨਵੇਕਲੀ ਪੁਸਤਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਦੀ ‘ਸਫਲ ਗ੍ਰਿਹਸਥ ਲਈ ਗੁਰਮਤਿ’ ਬਿਹਤਰੀਨ ਪੁਸਤਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਚੁੱਪ ਨਾ ਰਿਹਾ ਕਰ’ : ਮਾਨਸਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਦਵਿੰਦਰ ਬਾਂਸਲ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ ਸਵੈ ਦੀ ਪਰਿਕਰਮਾ’ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਤੇਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਅਨਜਾਨਾ ਦਾ ‘ਮਨ ਦੀ ਵੇਈਂ’ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਸਮਾਜਿਕਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )
  •    ਬਰਫ਼ ‘ਚ ਉੱਗੇ ਅਮਲਤਾਸ ਪੁਸਤਕ : ਵਿਰਾਸਤ ਤੇ ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਦਾ ਸੁਮੇਲ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸੋਢੀ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਰਾਵਣ ਹੀ ਰਾਵਣ’ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਤੇਜਿੰਦਰ ਚੰਡਿਹੋਕ ਦਾ ‘ਤਾਂਘ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ’ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੰਗ੍ਰਿਹਿ ਸਮਾਜਿਕਤਾ ਤੇ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਸੁਮੇਲ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ‘ਵਿਦਰੋਹੀ ਬੋਲ’ ਪੁਸਤਕ ਜੁਝਾਰਵਾਦੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਵਿਲੱਖਣ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  •    ਡਾ.ਸਰਬਜੀਤ ਕੰਗਣੀਵਾਲ ਦੀ ‘ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਖੱਬੀ ਲਹਿਰ (ਬਸਤੀਵਾਦ ਤੋਂ ਮੁਕਤੀ ਤੱਕ)’ ਖੋਜੀ ਪੁਸਤਕ / ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ (ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖ )
  • ਸੋਹੀ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਨਿਪੱਤਰੇ ਰੁੱਖ ਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ (ਪੁਸਤਕ ਪੜਚੋਲ )

    ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ   

    Email: ujagarsingh48@yahoo.com
    Cell: +91 94178 13072
    Address:
    India
    ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਰਚਨਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਇਥੇ ਕਲਿਕ ਕਰੋ


    buy prednisolone 5mg tablets uk

    prednisolone london dadm.dk prednisolone weight gain

    ਤੇਜਿੰਦਰ ਸੋਹੀ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀ ਕਵਿਤਰੀ ਹੈ ਪ੍ਰੰਤੂ ਉਸਦੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਇਕ ਵਿਲੱਖਣ ਗੁਣ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਰੁਮਾਂਸਵਾਦ ਦੇ ਗਲੇਫ਼ ਵਿਚ ਲਪੇਟਕੇ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ।   ਕਰਕੇ ਹੀ ਉਸਦੀ ਕਵਿਤਾ ਸਰੋਦੀ, ਕਾਵਿਮਈ ਅਤੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਝੰਜੋੜਕੇ ਟੁੰਬਦੀ ਹੈ। ਨਿੱਕੇ-ਨਿੱਕੇ ਵਾਕ, ਨੋਕ-ਝੋਕ, ਨੁਕਤੇ, ਵਿਚਾਰ,  ਪ੍ਰੰਤੂ ਅਰਥ ਭਰਪੂਰ ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖੀ ਮਨਾਂ ਵਿਚ ਸਰਸਰਾਹਟ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਸਦੀ ਕਵਿਤਾ ਕੁਝ ਸੋਚਣ ਲਈ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਹਿਣਾ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤੇਜਿੰਦਰ ਸੋਹੀ ਦੀ ਪੁਸਤਕ 'ਨਿਪੱਤਰੇ ਰੁੱਖ ਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ' ਵਰਤਮਾਨ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਵਿਚਰਦੇ ਇਨਸਾਨ ਰੂਪੀ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਦਾ ਕੋਈ ਅਰਥ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਪਰਛਾਵੇਂ ਅਰਥਹੀਣ ਅਤੇ ਅਸਥਾਈ ਹਨ। ਉਸਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਮਨੁੱਖੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਵਿਚ ਹੋ ਰਹੀ ਉਥਲ ਪੁਥਲ ਦਾ ਬਿੰਬਾਂ ਰਾਹੀਂ ਚਿਤਰ ਖਿਚ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਅਸਲ ਵਿਚ ਕਵਿਤਾ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ, ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦਾ ਹੀ ਦੂਜਾ ਰੂਪ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਮਨ ਬੜਾ ਚੰਚਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿਚ ਬੜੇ ਉਤਰਾਓ ਚੜ੍ਹਾਓ ਆਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਖਿਆਲੀ ਪਲਾਓ ਬਣਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਅਸਥਿਰਤਾ ਬਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਜਿਹੀ ਤਰਥੱਲੀ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦੀ ਰੂਪ ਦੇਣਾ ਹੀ ਕਵਿਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਵਿਤਰੀ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਰੁਮਾਂਟਿਕ ਹਨ, ਜਿਹੜੀਆਂ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਮਰਦ ਦੇ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦੀਆਂ ਤਲਖ਼ ਸਚਾਈਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਨੁੱਖ ਮਨ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਝਿਜਕਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸੋਹੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੇਬਾਕੀ ਨਾਲ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਰੂਪ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਵਿਚਰਦਿਆਂ ਔਰਤ ਨੂੰ ਆਦਮੀ ਉਪਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹੋਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਅਜੇ ਵੀ ਇਸਤਰੀ ਆਜ਼ਾਦ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਆਦਮੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸਮਾਜ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਆਦਮੀ ਆਪਣੀ ਫ਼ਿਤਰਤ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸਤਰੀ ਤੋਂ ਕਈ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾ ਕੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਸਤਰੀ ਇਕੋ ਸਮੇਂ ਕਈ ਸੰਤਾਪ ਹੰਢਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਸਤਰੀ ਨੂੰ ਆਦਮੀ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਰਹਿਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਪਿਆਰ ਦੇ ਚਕਰ ਵਿਚ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਧੋਖ਼ੇ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਘਰ ਦੀ ਚਾਰਦੀਵਾਰੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਉਹ ਹਰ ਕੰਮ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਆਦਮੀ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਨੌਕਰੀ ਵੀ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਕ ਕਿਸਮ ਨਾਲ ਤੇਜਿੰਦਰ ਸੋਹੀ ਨੇ ਇਸਤਰੀ ਜਾਤੀ ਦੀ ਆਪਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿਚ ਵਕਾਲਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਲਿਖਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਪਰੁਚੇ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਔਰਤ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਧਰਮ, ਜਾਤ ਅਤੇ ਉਮਰ ਦਾ ਕੋਈ ਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਚਲਦਾ । ਇਕ ਕਿਸਮ ਨਾਲ ਸੋਹੀ ਨੇ ਪੂਰਨ, ਲੂਣਾ ਅਤੇ ਇਛਰਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਰਤਮਾਨ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਵਾਪਰ ਰਹੀਆਂ ਇਸ਼ਕ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿਚ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਇਸ਼ਕ ਸਿਰ ਚੜ੍ਹਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋਗੀ ਦਾ ਜੋਗ ਵੀ ਡੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਕ ਕਿਸਮ ਨਾਲ ਸੋਹੀ ਨੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਵੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇਸ਼ਕ ਵਿਚ ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਦਿਲ ਬੇਕਾਬੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਸ ਪੁਸਤਕ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਅਜਿਹੀ ਕ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਉਹ ਲਿਖਦੀ ਹੈ-
    ਭੋਗਣ ਤੱਤੜੀ ਚਰਖ਼ਾ ਕੱਤਦੀ, ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਕੁਰਲਾਈ, 
    ਜੋਗੀ ਉਤਰ ਪਹਾੜੋਂ ਆਇਆ।
    ਅਲਖ਼ ਨਿਰੰਜਨ ਕਹਿ, ਆ ਬੂਹੇ ਅਲਖ਼ ਜਗਾਈ, 
    ਭੋਗਣ ਆ ਲਿੱਬੜੇ ਹੱਥੀਂ, ਖ਼ੈਰ ਜੋਗੀ ਨੂੰ ਪਾਈ।
    ਖ਼ੈਰ ਪਾਉਂਦਿਆਂ, ਆਟੇ ਲਿੱਬੜਿਆ ਹੱਥ, ਭੋਗਣ ਦਾ
    ਜੋਗੀ ਦੇ ਕਾਸੇ ਨੂੰ ਛੋਹ ਗਿਆ, ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗਾ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ।
    ਜੋਗੀ ਦਾ ਕਾਸਾ ਭਰਿਆ-ਭਰਿਆ, ਖਾਲੀ ਹੱਥ ਭੋਗਣ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ।
    ਜੁਗਤੀ...ਮੁਕਤੀ..ਭੋਗਣ ਦਾ ਭੋਗ ਪਿਆ, ਜੋਗੀ ਦਾ ਜੋਗ ਗਿਆ....
    ..ਨਜ਼ਰਾਂ ਦਾ ਮੇਲ... ਭੋਗਣ ਦਾ ਜੋਗ ਜਗਿਆ, ਜੋਗੀ ਦਾ ਭੋਗ ਜਗਿਆ...
    ...ਨਜ਼ਰਾਂ ਦਾ ਸੇਕ, ਜੋਗੀ ਕੋਲੋਂ ਸਹਿ ਨਾ ਹੋਇਆ...ਮੈਂ ਜੋਗੀ ਹਾਂ ਕਹਿ ਨਾ ਹੋਇਆ...
      ਤੇਜਿੰਦਰ ਸੋਹੀ ਦੀ 176 ਪੰਨਿਆਂ ਦੀ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚਲੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਮਰਦ ਔਰਤ ਦੇ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਹੀ ਘੁੰਮਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਗਿਲੇ ਸ਼ਿਕਵੇ ਭਾਰੂ ਹਨ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਵੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸਤਰੀ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ੱਕ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਵੇਖਦੀ, ਉਸਨੂੰ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਗਰਦਾਨਦੀ ਹੋਈ, ਮਾਨਸਿਕ ਅਸੰਤੁਲਨ ਵਿਚ ਉਸਲਵੱਟੇ ਲੈਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਆਦਮੀ ਦੇ ਭਰੋਸਾ ਤੋੜਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਉਹ ਪਿਆਰ ਦੀ ਆਸ ਲਾਈ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਆਦਮੀ ਬੇਸ਼ਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਔਰਤ ਨਾ ਸਮਝੇ ਪ੍ਰੰਤੂ ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਆਦਮੀ ਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਜਾਨ ਵਾਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹੋ ਉਸਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਮੂਲ ਸਿਧਾਂਤ ਹੈ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸਨੂੰ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਦੁੱਖ ਸਹਿਣੇ ਪੈਣ ਪ੍ਰੰਤੂ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਦਮੀ ਦੀ ਖ਼ੈਰ ਮੰਗਦੀ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਇਵਜ਼ ਵੱਜੋਂ ਉਸਨੂੰ ਧੋਖ਼ਾ ਹੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਇਛਾ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੂੰ ਕੌਣ ਤੇ ਮੈਂ ਕੌਣ ਆਖ ਪਾਸਾ ਵੱਟ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਕ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਲਿਖਦੀ ਹੈ-
    ਕੀ ਜਿਤਿਆ ਕੀ ਹਰਿਆ, ਅੰਦਰ ਸੀ ਹਓਮੈ ਵੜਿਆ।
    ਉਹ ਫੁੱਕਿਆ ਉਹ ਸੜਿਆ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਹੀ ਲੜਿਆ।
    ਹੁਣ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਨਿਢਾਲ, ਸੱਜਣ ਜੀ ਸਾਡੇ ਕਮਾਲ।
    ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਧਮਾਲ....
        ਕ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਉਹ ਆਦਮੀ ਵੱਲੋਂ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਕਰਕੇ ਉਲਾਂਭੇ ਦਿੰਦੀ ਹੋਈ ਲਿਖਦੀ ਹੈ-
    ਰੰਗ ਸਾਡੀ ਪੀਂਘ 'ਚੋਂ ਚੁਰਾਕੇ ਕਿੱਥੇ ਜਾਵੇਂਗਾ, ਬੇਕਰਾਰੀ ਦੇਕੇ ਤੂੰ ਕਰਾਰ ਕਿੱਥੋਂ ਪਾਵੇਂਗਾ।
    ਵਲੀਆਂ ਜੋ ਬਾਹਵਾਂ ਹੁਣ ਤੋੜ ਤੋੜ ਸੁੱਟਦੈਂ, ਹਸ਼ਰ ਦੇ ਦਿਨ ਤੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਕੀਹਨੂੰ ਲਾਵੇਂਗਾ..
    ਲੱਭਣਾ ਨੀ ਹੌਕਿਆਂ 'ਚੋਂ ਖੋਇਆ ਸਾਡਾ ਸੰਗ ਵੇ,ਛਣਕਦੇ ਹਾਸੇ ਜੇ ਤੂੰ ਛੱਡ ਤੁਰ ਜਾਵੇਂਗਾ।
     ਸੋਹੀ ਬੇਬਾਕ ਕਵਿਤਰੀ ਹੈ, ਉਹ ਇਸਤਰੀ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਨੂੰ ਭਲੀ ਭਾਂਤ ਸੋਮਝਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਗਿਲੇ, ਸ਼ਿਕਵੇ, ਉਲਾਂਭੇ ਅਤੇ ਨਿਹੋਰੇ ਦਾ ਰੰਗ ਵੇਖੋ-
            ਮਾਣ ਕਰੇਂਦੇ ਸੂਰਜਾ, ਤੂੰ ਕਾਹੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਇਆ ਹੈਂ।
            ਸੇਕ ਤੇਰਾ ਕਿਉਂ ਊਣਾ ਹੋਇਆ, ਕਿੱਥੇ ਚਿਣਗਾਂ ਹਰ ਆਇਆ ਹੈ।
            ਡੀ ਤੇਹ ਦੀ ਕੀ ਮਜ਼ਬੂਰੀ, ਹੋਂਠ ਤੂੰ ਜੂਠੇ ਕਰ ਆਇਆ ਹੈਂ।
            ਲੱਭਣ ਤੁਰਿਆ ਸੀ ਤੂੰ ਜੀਵਨ, ਕਿੱਥੇ-ਕਿੱਥੇ ਮਰ ਆਇਆ ਹੈਂ।
     ਕਵਿਤਰੀ ਆਪਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿਚ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਤੇ ਪਹਿਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੋਈ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਹਾਅਦਾ ਨਾਅਦਾ ਮਾਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਲੋਕ ਹਿਤਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਰੁਮਾਂਟਿਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲਿਖਕੇ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਚਾਰ ਬਣਨ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਵਿਚ ਸਫਲ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਵੀ ਜ਼ਾਹਰ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦੀ, ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਵਿਚ ਲੁਕੋ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਵੰਨਗੀ ਵੇਖੋ-
    ਜ਼ਬਤ- -ਗ਼ਮ ਵੇਖਣਾ ਹੈ ਤਾਂ, ਮੇਰੀ ਫੈਲਦੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਵੇਖ ਲਵੀਂ...
    ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਛੋਹ ਅੰਬਰ ਦੀ, ਠਹਿਰੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੀ ਸਰਸਰਾਹਟ ਵੇਖ ਲਵੀਂ...
    ਕੀ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਟੁੱਟੇ ਖੰਭਾਂ ਦਾ ਦਰਦ, ਪਿੰਜਰੇ 'ਚ ਪੰਛੀ ਦੀ ਫੜਫੜਾਹਟ ਵੇਖ ਲਵੀਂ...
    ਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਬੇਬਸੀ ਗ਼ਰੀਬ ਦੀ, ਟਪਕਦੀ ਛੱਤ 'ਤੇ ਬੱਦਲਾਂ ਦੀ ਗੜਗੜ੍ਹਾਹਟ ਵੇਖ ਲਵੀਂ...
    ਨਸਾਨ ਦੀ ਇਨਸਾਨ ਪ੍ਰਤੀ ਖ਼ੁਦਗਰਜੀ ਬਾਰੇ ਲਿਖਦੀ ਉਹ ਦਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਨੈਤਿਕ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਛਿੱਕੇ ਤੇ ਟੰਗ ਕੇ ਨਿੱਜੀ ਲੋੜ ਅਨੁਸਾਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਕਦਰ ਨਹੀਂ, ਸਿਰਫ ਵਿਓਪਾਰੀ ਸੰਬੰਧ ਬਣਾਕੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ-
    ਰੱਖ ਸਾਹਵੇਂ ਮਕਸਦਾਂ ਨੂੰ ਪੈਣ ਜੱਫੀਆਂ, ਉਦੋਂ ਦੋਸਤੀ ਵੀ ਮਹਿਜ਼ ਕਾਰੋਬਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
    ਜਦੋਂ ਖੇਡਦੀ ਹੈ ਮਾਇਆ ਸਾਡੇ ਅੰਗ ਸੰਗ, ਦੁਆਲੇ ਚਹੇਤਿਆਂ ਦੀ ਉਦੋਂ ਭਰਮਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
      ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਆਦਮੀ ਭਾਵੇਂ ਔਰਤ ਤੇ ਕਿਤਨੇ ਅਤਿਆਚਾਰ ਕਰਦਾ ਰਹੇ ਪ੍ਰੰਤੂ ਔਰਤ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸਮਝਦੀ ਹੈ। Îਇਹ ਉਸਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਨਚੋੜ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹਕੇ ਰੱਖਣਾ ਇਕੱਲੀ ਔਰਤ ਦੀ ਹੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੋਵੇ। ਤੇਜਿੰਦਰ ਸੋਹੀ ਦੀ ਕਮਾਲ ਇਸ ਵਿਚ ਹੈ ਕਿ ਸਮੁੱਚੀ ਔਰਤ ਜਾਤ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਜਨਰਲਾਈਜ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਸ ਵਿਚ ਸਤਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਔਕੜਾਂ ਨੂੰ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਾਪਦੀ ਹੈ। ਛੋਟੀ ਉਮਰੇ ਹੀ ਪਲੇਠੀ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚ ਹੀ ਤੇਜਿੰਦਰ ਸੋਹੀ ਨੇ ਨਵੇਂ ਕੀਰਤੀਮਾਨ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚ ਆਮ ਪੁਸਤਕਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੋਈ ਤੱਤਕਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਣਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਅਨੇਕਾਂ ਦੁਸ਼ਾਵਰੀਆਂ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਸੁੰਦਿਆਂ ਵੀ ਜੇਕਰ ਇਸਤਰੀ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦਾ ਵਾਤਾਵਰਨ ਠੀਕ ਰੱਖਣ ਵਿਚ ਸਫਲ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਆਪਸੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦੀ ਮਹਿਕ ਨਾਲ ਘਰ ਪਰਿਵਾਰ ਖ਼ੁਸ਼ਹਾਲ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿਚ ਬਿੰਬ ਅਤੇ ਅਲੰਕਾਰ ਆਮ ਪਾਠਕ ਦੇ ਸਮਝ ਵਿਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਵਰਤੇ ਹਨ। ਉਸਦੀ ਬੋਲੀ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵੀ ਸਰਲ ਹੈ ਪ੍ਰੰਤੂ ਸਮਝਣ ਲਈ ਸੁਚੇਤ ਮਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ। ਸ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਅਤੇ ਬਿੰਬ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਦਮੀ ਦੀ ਕਾਮ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ-
    ਉਹ ਜਾਲ ਵਿਛਾਉਂਦਾ, ਟਿਕਾਅ ਨਾਲ ਉਡੀਕਦਾ।
    ਮੱਛੀਆਂ ਫੱਸਦੀਆਂ, ਛਟਪਟਾਉਂਦੀਆਂ, ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ।
    ਪਾਣੀਆਂ 'ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਤੜਫ਼ ਵੇਖਦਾ।
    ਸਹਿਕਦੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਮਰਦੀਆਂ, ਵੇਚ-ਵੱਟ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ।
    ਚੈਨ ਦੀ ਨੀਂਦ ਸੌਂਦਾ, ਸਵੇਰ ਹੁੰਦਿਆਂ, ਜਾਲ ਲੈ, ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ।
    ਨੀਝ ਨਾਲ ਤੱਕਦਾ, ਖ਼ਾਰੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦਾ ਪਾਰਖੂ, ਮੰਦ-ਮੰਦ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ....
     ਸ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਔਰਤ ਨੂੰ ਮੱਛੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ, ਆਦਮੀ ਕਿਵੇਂ ਉਸਨੂੰ ਫਸਾਉਣ ਲਈ ਜਾਲ ਵਿਛਾਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬਗਲੇ ਭਗਤ ਦਾ ਦਰਜਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਇਸ ਤਾਕ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਕਦੋਂ ਚੁੱਕਣਾ ਹੈ। ਇਹੋ ਹਾਲ ਆਦਮੀ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਵੀ ਆਪਣਾ ਜਾਲ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਫਸਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਬਰ ਤਿਆਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੰਗੇ ਮੌਕੇ ਦੀ ਤਾੜ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਉਸਦੀਆਂ ਦੋ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵੇਖੋ-
    ਜਦ ਸਫ਼ੈਦ ਵਰਕਿਆਂ 'ਤੇ, ਉਸਦੀ ਸਿਆਹ ਕਲਮ ਚਲਦੀ।
    ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਥੋਂ, ਉਸਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿਚ।
    ਰੋਟੀ ਮੰਗਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ, ਨੰਗ ਕੱਜਦਿਆਂ ਰੋੜੀ ਕੁੱਟਦੀ ਔਰਤ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ।
    ਵਾਰ-ਵਾਰ ਆਉਂਦਾ।
    ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਖੋ, ਕਿ ਬੰਦ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ।
    ਭੁੱਖੇ-ਨੰਗੇ ਰੋਟੀ ਮੰਗਦੇ, ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਹੱਥ ਦਿਖਦੇ ਹਨ।
    ਤਾਂ ਯਕੀਨਨ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ।
    ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨਾ ਫ਼ਰਕ ਮਹਿਜ਼, ਸੁਪਨੇ ਅਤੇ ਹਕੀਕਤ ਦਾ ਹੈ...
     ਤੇਜਿੰਦਰ ਸੋਹੀ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਬਹੁਰੰਗੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਵਾਪਰ ਰਹੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਹਰ ਪੱਖ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਵਾਲੀ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ ਹੈ। ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਇਨਸਾਨ ਹਰ ਰੋਜ ਦੁਨੀਆਂਦਾਰੀ ਦੇ ਚਕਰਾਂ ਵਿਚ ਉਲਝਿਆ ਫਿਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਤਿਗੜਮਬਾਜ਼ੀਆਂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੱਚ ਦੇ ਮਾਰਗ ਤੇ ਚਲਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਉਸ ਲਈ ਸੱਚ ਵੀ ਇਕ ਛਲਾਵਾ ਬਣਿਆਂ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਨਹੀਂ ਸਕੀ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਕਦੀਂ ਰਾਸ ਲੀਲਾ ਦਾ ਸਾਧਨ ਬਣਦੀ ਹੈ, ਕਦੀਂ ਤਵਾਇਫ਼ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਦੀਂ ਵੇਚੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਵਿਤਰੀ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚਲੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾ ਅਤੇ ਬਿੰਬ ਕਮਾਲ ਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਦੰਦਾਂ ਦਰਮਿਆਨ ਜੀਭ ਨੂੰ ਘੇਰੇ ਵਿਚ ਫਸੀ ਔਰਤ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮਰਦ ਔਰਤ ਦੀ ਭਟਕਣਾ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਔਰਤ ਜਿਤਨੀ ਦੇਰ ਘਰ ਦੀ ਚਾਰਦੀਵਾਰੀ ਅਰਥਾਤ ਬੰਦਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਉਤਨੀ ਦੇਰ ਉਹ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ ਪ੍ਰੰਤੂ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਗਾਬਤ ਤੇ ਉਤਰਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਔਰਤ ਦੀ ਹਰ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦਾ ਲਾਭ ਉਠਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਧਾਰਮਿਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਮੁਆਫ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ। ਕਿਤੇ ਕਿਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੀ ਕਵਿਤਾ ਵੀ ਲਿਖਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਔਰਤ ਮਾਂ ਤੋਂ ਵੇਸਵਾ ਤੱਕ ਦਾ ਸਫਰ ਵੀ ਤਹਿ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਭਵਿਖ ਵਿਚ ਤੇਜਿੰਦਰ ਸੋਹੀ ਤੋਂ ਹੋਰ ਚੰਗੇਰੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਦੀ ਆਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।