ਤੁਸੀਂ ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹੋ । ਤਾਜ਼ਾ ਅੰਕ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਇਥੇ ਕਲਿਕ ਕਰੋ

ਅੰਕ


ਕਹਾਣੀਆਂ

  •    ਜੰਮੀ ਤਾਂ ਲੱਖਾਂ ਦੀ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ)
  •    ……… ’ਤੇ ਉਹ ਵਿਛੜ ਗਏ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਉਮੀਦ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਗੁਲਾਬ ਤੋਂ ਤੇਜ਼ਾਬ ਤੱਕ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਸੁਪਨਾ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਮੈਡਮ ਸਾਹਿਬਾ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਬਾਪੂ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਤਿੰਨ ਨਿੱਕੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ)
  •    ਫੇਸਬੁਕ ਵਾਲੀ ਫ਼ੋਟੋ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ)
  •    ਤੁਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਪਿਛਲ ਝਾਤ )
  •    ਟਾਈ-ਬੈਲਟ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਪਲ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਆਈਸਕ੍ਰੀਮ ਕੌਣ? / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਪੁਲਿਸ ਵਾਲਾ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਯਹ ਸ਼ਾਮ ਮਸਤਾਨੀ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਆਖ਼ਰੀ ਦਿਨ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  •    ਸੌ ਸਾਲ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਕਹਾਣੀ)
  • ਸਭ ਰੰਗ

  •    ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਾ ਸਕੂਲ ਪ੍ਰਬੰਧ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਾਬੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਪ੍ਰਤੀ ਅਵੇਸਲਾਪਨ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਕਟਾਏ ਬਾਪ ਨੇ ਬੇਟੇ ਜਹਾਂ ਖ਼ੁਦਾ ਕੇ ਲੀਏ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਬਨਾਮ ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਮਨ ਤਨ ਭਏ ਅਰੋਗਾ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਮੋਬਾਇਲ ਫੋਨ . . .ਜ਼ਰਾ ਸੰਭਲ ਕੇ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਕਿਉਂ ਸਾਡੇ ਹਾਈ-ਵੇਅ, ਕਸਾਈ-ਵੇਅ ਬਣ ਰਹੇ ਹਨ? / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸਭ ਕੋਇ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਨਾਲ ਵਿਤਕਰਾ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਆਉ! ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਲੱਭੀਏ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਆਨ-ਸ਼ਾਨ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ ਦਸਤਾਰ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਮੋਬਾਇਲ ਗੇਮਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਰਿਹਾ ਬਚਪਨ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ ਨਾ ਕਰੋ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਕੰਠੇ ਮਾਲਾ ਜਿਹਵਾ ਰਾਮੁ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਨ ਸੁਣਈ ਕਹਿਆ ਚੁਗਲ ਕਾ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਵੀਂ ਤੋਂ ਅੱਠਵੀਂ ’ਤੇ ਫਿਰ ਦਸਵੀਂ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਮੇਰੀ ਪਹਿਲੀ ਨੌਕਰੀ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਤਨਖ਼ਾਹ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸ਼ਸਤਰ ਕਲਾ - ਗਤਕਾ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਆਤਮਾ ਦੀ ਤਾਜ਼ਗੀ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਪੜ੍ਹਨਯੋਗ 5 ਬੇਹਤਰੀਨ ਨਾਵਲ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਾਬੀ ਦੀਆਂ ਪੜਨ੍ਹਯੋਗ ਪੰਜ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਾਬੀ ਦੀਆਂ 5 ਪੜਨ੍ਹਯੋਗ ਸ੍ਵੈ-ਜੀਵਨੀਆਂ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਪੰਜਾਬੀ ਦੀਆਂ 5 ਪੜ੍ਹਨਯੋਗ ਵਾਰਤਕ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਮੇਰੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਵੱਸੇ ਮੇਰੇ ਅਧਿਆਪਕ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  •    ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸਾਹਿਤ ਉਤਸਵ ਰਿਸਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਮਲ੍ਹਮ ਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ / ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ (ਲੇਖ )
  • ਤੁਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ (ਪਿਛਲ ਝਾਤ )

    ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ    

    Email: ispatti@gmail.com
    Address: ਸੁਲਤਾਨਵਿੰਡ ਰੋਡ
    ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ India
    ਇਕਵਾਕ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਰਚਨਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਇਥੇ ਕਲਿਕ ਕਰੋ


    ਗੱਲ ਕੋਈ ਚਾਰ ਕੁ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣੀ ਅਤੇ ਨੋਟਬੰਦੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਏ। ਅਕਸਰ ਕਈ ਵਾਰ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਪਾਰਕਿੰਗ ਦੇ ਇੱਕ ਸਾਈਡ ਤੇ ਕਰਕੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਮਿੱਤਰ ਨਾਲ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਸਮਾਨ ਰਖਵਾਉਣ ਲਈ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਲੋੜ ਪੈ ਗਈ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਸਮਾਨ ਬੱਸ ਰਾਹੀਂ ਭੇਜਣਾ ਪੈ ਗਿਆ। ਘਰੋਂ ਤੁਰਨ ਲੱਗੇ ਨੇ ਪਰਸ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਲਗਭਗ ਡੇਢ ਕੁ ਸੋ ਰੁਪਿਆ ਹੈਗਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਖਿਆਲ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਬੱਸ ਵਾਲਾ ਸੋ ਕੁ ਰੁਪਏ ਲੈ ਲਵੇਗਾ। ਜਦ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਮੋਟਸਾਈਕਲ ਖੜ੍ਹੀ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹੇ ਇੱਕ ਪੁਲਿਸ ਮੁਲਾਜ਼ਮ ਨੇ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ। ਵੈਸੇ ਮੈਂ ਤਰਲਾ ਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸਮਾਨ ਫੜ੍ਹਾ ਕੇ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁੜ ਆਉਣਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸਨੇ ਨੰਨਾ ਫੜ੍ਹੀ ਰੱਖਿਆ।
    ਖੈਰ! ਆਖੀਰ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਦੇ ਥੱਲੇ ਬਣੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿੱਚ ਲਗਾ ਆਇਆ। ਪਰਚੀ ਲੈਣ ਵੇਲੇ ਮੈਂ ਪੁਛਿਆ ਕਿ ਭਾਜੀ ਪੈਸੇ ਪਹਿਲਾਂ ਲੈਣੇ ਨੇ ਤਾਂ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਜੀ ਵਾਪਸੀ 'ਤੇ। ਚਲੋ ਪਰਚੀ ਲੈ ਕੇ ਸਬੰਧਿਤ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਬੱਸ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਤੇ ਪੁੱਜ ਗਿਆ ਤੇ ਕੰਡਕਟਰ ਨਾਲ ਗੱਲ ਵੀ ਕਰੀ ਲਈ। ਜਦ ਪੈਸੇ ਪੁੱਛੇ ਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਡੇਢ ਸੋ ਰੁਪਏ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਵੀਰ ੨੦ ਕੁ ਰੁਪਏ ਘੱਟ ਕਰ ਲਾ, ਮੇਰਾ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਥੱਲੇ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਰਹਿ ਜਾਣਾ। ਲਉ ਜੀ ਕੰਡਕਟਰ ਵੀ ਨੰਨਾ ਹੀ ਫੜ੍ਹ ਲਿਆ। ਆਖੀਰ ਪੂਰੇ ਡੇਢ ਸੋ ਰੁਪਏ ਦੇ ਕੇ ਮੈਂ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵੱਲ ਜਾਣ ਦੀ ਥਾਂ ਪੁੱਛਦਾ ਪੁਛਾਉਂਦਾ ਕਿ ਕੋਈ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਏ.ਟੀ.ਐੱਮ. ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪੈਸੇ ਹੀ ਕਢਵਾ ਲਵਾਂ, ਮੈਂ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ। ਆਖੀਰ ਕਾਫ਼ੀ ਤੁਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਏ.ਟੀ.ਐੱਮ ਨਜ਼ਰੀਂ ਪਿਆ। ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ ਜਾ ਕੇ ਕਾਰਡ ਲਾਇਆ ਤਾਂ ਮਸ਼ੀਨ ਕਹੇ ਕਿ ਬਈ ਪੈਸੇ ਹੈਣੀ ਮੇਰੇ 'ਚ, ਦੇਵਾਂ ਕਿਥੋਂ? ਲਉ ਜੀ ਇਨਸਾਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਮਸ਼ੀਨ ਨੇ ਵੀ ਨੰਨ੍ਹਾ ਫੜ੍ਹ ਲਿਆ। ਫਿਰ ਪੁੱਛ ਗਿੱਛ ਕੇ ਕਾਫੀ ਦੂਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦੱਸ ਪਾਈ ਕਿ ਇੱਕ ਹੋਰ ਏ.ਟੀ.ਐੱਮ ਮਸ਼ੀਨ ਹੈਗੀ ਹੈ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ, ਉੱਥੇ ਪੁੱਜਾ ਤਾਂ ਮਸ਼ੀਨ ਦੀ ਜਗਮਗਉਂਦੀ ਸਕਰੀਨ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ, 'ਆਉਟ ਆਫ ਵਰਕਿੰਗ' ਸੌਖਾ ਜਿਹਾ ਮਤਲਬ ਕਿ ਮੈਂ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਕੱਢ ਸਕਦੀ ਭਾਵ ਫਿਰ ਨੰਨ੍ਹਾ ਹੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਘੁੰਮਦਾ ਘੁੰਮਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮਸ਼ੀਨ ਦੇ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹਦਾ ਸ਼ਟਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬੰਦ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ 'ਨੋ ਕੈਸ਼' ਦਾ ਫੱਟਾ ਲੱਗਾ ਸੀ। ਹਾਰ ਕੇ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਤੋਂ ਦੋ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਜਾ ਕੇ ਇੱਕ ਮਸ਼ੀਨ ਲੱਭੀ ਪਹਿਲਾਂ ਚੈੱਕ ਕੀਤਾ ਬਈ ਚੱਲਦੀ ਵੀ, ਪੈਸੇ ਵੀ ਹੈਗੇ ਸੀ ਤਾਂ ਜਾ ਕੇ ਮਨ ਨੂੰ ਚੈਨ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਆਪਾਂ ਵੀ  ਕਾਰਡ ਵਗੈਰਾ ਲਗਾ ਕੇ, ਪਾਸਵਰਡ ਭਰ ਕੇ ਰੁਪਿਆ ਇੱਕ ਸੋ ਭਰ ਦਿੱਤਾ, ਮਸ਼ੀਨ ਨੇ ਫਿਰ ਨਾਂਹ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਕਹਿੰਦੀ ਕੱਢੂੰ ਤਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਪੰਜ ਸੌ ਰੁਪਿਆ ਕੱਢੂੰ। ਨਾ ਚਾਹੁੰਦਿਆਂ ਵੀ ਪੰਜ ਸੋ ਰੁਪਿਆ ਕਢਵਾ ਤਾਂ ਲਿਆ ਹੁਣ ਚਿੰਤਾ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਾਲਾ ਭਾਈ ਚਾਰ ਸੋ ਅੱਸੀ ਬਾਕੀ ਮੋੜ ਦਊੇ ਕਿ ਉਹ ਵੀ ਨੰਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਫੜ੍ਹ ਲਉ। ਇਸ ਲਈ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਚਾਰ ਦੁਕਾਨਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਕੋਲੋਂ ਪੰਜ ਸੋ ਦੀਆਂ ਪਰਚੀਆਂ ਪੁਛਦਾ ਗਿਆ ਪਰ ਸੱਭ ਨੇ ਨੰਨ੍ਹਾ ਫੜ੍ਹੀ ਰੱਖਿਆ। ਆਖੀਰ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆ ਕੇ ਇੱਕ ਬੱਸ ਕੰਡਕਟਰ ਮੰਨਿਆ ਪਰਚੀਆਂ ਦੇਣ ਨੂੰ ਅਤੇ ਸੋ ਰੁਪਏ ਦੇ ਟੁੱਟੇ ਵੀ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਫਿਰ ਜਾ ਕੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਤੇ ਆਪਾਂ ਘਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੇ। ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸਮਝ ਵੀ ਨਾ ਆਵੇ ਕਿ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਹ ਹੱਸਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਜਾਂ ਰੋਣ ਵਾਲੀ। ਉਹ ਦੱਸਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਜਾਂ ਲੁਕਾਉਣ ਵਾਲੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਕਿਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਅਤੇ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਬੈਠਣ ਦੇ, ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਤੱਕ ਦੇ ਸਫ਼ਰ ਨੇ ਹੀ ਘੁਮੰਣਘੇਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾ ਛੱਡਿਆ।
    ਸੋ ਅੱਜ ਬੈਠੇ ਬੈਠੇ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਕਿ ਇਹ ਗੱਲ ਲਿਖ ਕੇ ਸਾਂਝੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਹੋਰਨਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਣਾਦਾਇਕ ਬਣ ਸਕੇ ਕਿ ਭਾਈ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆਂ ਘਰੋਂ ਤੁਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁੱਝ ਵਾਧੂ ਪੈਸੇ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਜ਼ਰੂਰ ਰੱਖੋ। ਕੀ ਪਤਾ ਕਦੋਂ ਅਗਲਾ ਨੰਨ੍ਹਾ ਫੜ੍ਹ ਲਵੇ ਫਿਰ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਮਸ਼ੀਨ।