ਗਜ਼ਲ (ਗ਼ਜ਼ਲ )

ਨਾ  ਰੁਕਦੇ  ਵੇਖ  ਕੇ  ਸੜਦਾ, ਬਚਾਉਂਦੇ  ਨਾ  ਕਦੇ  ਵੇਖੇ I
ਉਹ  ਜਿਹੜੇ  ਵੇਚਦੇ  ਅੱਗਾਂ , ਬੁਝਾਉਂਦੇ  ਨਾ  ਕਦੇ  ਵੇਖੇ I
 
ਉਖਾੜਨ   ਉਹ  ਜੜੋਂ  ਬੂਟੇ, ਤੇ  ਕਰਦੇ  ਕਤਲ  ਛਾਵਾਂ ਨੂੰ,
ਜਿਨ੍ਹਾ ਨੇ  ਸੋਚਿਆ  ਨਾ  ਕੱਲ, ਲਗਾਉਂਦੇ  ਨਾ  ਕਦੇ  ਵੇਖੇ I
 
ਜਿਨ੍ਹਾ ਨੂੰ  ਕੀਲਿਆ  ਘਰ ਨੇ ,ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ  ਬਣਨ  ਨਾ ਦਿੱਤਾ,
ਉਹ  ਗੁਰੂਆਂ  ਵਾਂਗ  ਕਦਮਾਂ  ਨੂੰ, ਵਧਾਉਂਦੇ  ਨਾ ਕਦੇ ਵੇਖੇ I
 
ਵਫ਼ਾਵਾਂ ਦੇ  ਘੜੇ  ਵਿਚ  ਬਸ, ਟਿਕੇ  ਇਕਰਾਰ  ਦਾ ਪਾਣੀ,
ਜਿਨ੍ਹਾ  ਤੋਂ  ਤਿੜਕ  ਜਾਵੇ  ਉਹ, ਪੁਗਾਉਂਦੇ  ਨਾ  ਕਦੇ ਵੇਖੇ I
 
ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਪਾਲਦੇ  ਨਫਰਤ,ਨਾ ਕਰਦੇ  ਕਦਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ,
ਮੁਕੱਦਸ਼  ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ  ਨੂੰ  ਵੀ , ਨਿਭਾਉਂਦੇ  ਨਾ  ਕਦੇ  ਵੇਖੇ I
 
ਘਰਾਂ  ਨੂੰ ਪਾੜ  ਕੇ  ਰਖਦੇ, ਤੇ  ਪਾਉਂਦੇ   ਰੋਜ   ਉਹ  ਵੰਡਾਂ,
ਉਹ   ਲੜਦੇ  ਵੀ   ਭਰਾਵਾਂ  ਨੂੰ,ਮਨਾਉਂਦੇ  ਨਾ  ਕਦੇ  ਵੇਖੇ I
 
ਜਗਾਉਂਦੇ  ਦੀਪ  ਕਬਰਾਂ  ਤੇ,  ਵਿਖਾਵੇ  ਦੇ  ਲਈ  ਬਸ  ਜੋ,
ਹਨੇਰੇ   ਰਾਹ  ਤੇ  ਉਹ  ਦੀਵੇ, ਜਗਾਉਂਦੇ  ਨਾ  ਕਦੇ  ਵੇਖੇ I
 
ਸਜਾ  ਕੇ  ਤਿਲਕ  ਮੱਥੇ   ਤੇ, ਜੋ  ਕਰਦੇ  ਹਵਸ਼  ਦੀ  ਪੂਜਾ,
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ  ਅਰਸ਼ ਤੋ  ਡਿੱਗਿਆਂ , ਉਠਾਉਂਦੇ  ਨਾ  ਕਦੇ  ਵੇਖੇ I
 
ਕਿ  ਰਹਿਣਾ ਕੈਦ  ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚ, ਜਿਨ੍ਹਾ ਨੇ  ਸੋਚਿਆ ਸੋਹਲ ,
ਉਹ  ਨੈਣੀਂ  ਖਾਬ  ਅੰਬਰਾਂ   ਦੇ, ਸਜਾਉਂਦੇ  ਨਾ  ਕਦੇ  ਵੇਖੇ I