ਉਹ ਤੇ ਉਸਦੀ ਘਰਆਲੀ (ਕਹਾਣੀ)

lav dosis naltrexon

lav dosis naltrexone

“ਬਾਬੂ ਜੀ ਕੀ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਹੋ?" ਜਦੋਂ ਦੇਖੋ ਬਸ ਪੈਨ ਹੀ ਘਸਾਈ ਜਾਂਦੇ ਹੋ| ਕਦੇ ਅਰਾਮ ਵੀ ਕਰ ਲਿਆ ਕਰੋ ਜਾਂ ਫਿਰ ਫੋਨ ਤੇ ਲੱਗੇ ਪਏ ਹੁੰਦੇ ਹੋ|" ਉਸਨੇ ਗੇਟ ਵੜ੍ਹਦੇ ਹੀ ਕਈ ਸਵਾਲ ਦਾਗ ਦਿੱਤੇ | “ਹਾਂ ਤੂੰ ਦੱਸ ਕੀ ਗੱਲ ਹੈ| ਮੈਂ ਬੇਧਿਆਨੇ ਜਿਹੇ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ | “ ਕੀ ਦੱਸਾਂ  ਇੱਕ ਪਰਾਬਲਮ ਸੀ | ਪਰ ਮੇਰੀ ਪਰਾਬਲਮ ਸੁਨਣ ਦਾ  ਸੋਡੇ ਕੋਲੇ ਟਾਇਮ ਕਿੱਥੇ ? ਉਹ ਆਪਣੇ ਲੋਰ ਵਿੱਚ ਸੀ |“ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਦੱਸ ਆਪਾਂ ਤੇਰੇ ਵਾਸਤੇ ਹੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ| ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਦੁਖਿਆਰਾ ਜੀਵ ਹੈ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸਦੀ ਸੁਣੀਏ | “ਬਾਬੂ ਜੀ, ਇਹ ਬੋਤਲ ਕਾਹਦੀ ਰੱਖੀ ਬੈਠੇ ਹੋ ?" ਉਸਨੇ  ਮੇ੦ ਤੇ ਪਈ ਬਿਸਲੇਰੀ ਦੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੋਤਲ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਪੁੱੱਛਿਆ | “ਇਹ ਪਾਣੀ ਹੈ ਪੀਣ ਵਾਲਾ ਸਾਫ ਤੇ ਸੁੱਧ| " ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ| “ ਅੱਛਾ ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਬੋਤਲ ਆਲਾ ਪਾਣੀ ਪੀਂਦੇ ਹੋ | ਇਹ ਬੋਤਲ ਤਾਂ ਮਹਿੰਗੀ ਹੋਵੇਗੀ| " ਉਸਨੇ ਆਖਿਆ | “ਹਾਂ ਹਾਂ ਇਹ ਪੰਦਰਾਂ ਰੁਪਏ ਦੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ | ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਹੈ| ਦੂਜਾ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਨਾਲ ਇਨਫੈਕ੍ਹਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ| ਇਕ ਬੋਤਲ ਰੋ੦ ਲੈ ਲਈ ਦੀ ਹੈ ਪੇਟ ਖਰਾਬ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ|" ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਕੋ੍ਿਹ੍ਹ ਕੀਤੀ | “ਹੁਣ ਕੂਲਰ ਦਾ ਠੰਡਾ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਨਾਲ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂ ਇਨਫਿਕ੍ਹਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ |ਉਹ ਵੇਲੇ ਭੁੱਲ ਗਏ ਜਦੋਂ ਪਿੰਡ ਚ ਡਿੱਗੀਆਂ ਦਾ ਗੰਦਾ ਪਾਣੀ ਪੀਂਦੇ ਸੀ| ਜਾਂ ਕੱਸੀ ਜਾ ਖੂਹ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਲਿਆਉਂਦੇ ਸੀ ਪੀਣ ਵਾਲਾ ਤੌੜਿਆਂ ਚ|ਤੇ ਮ[ੂੰਹ ਤੇ ਪੌਣਾ ਲਾ ਕੇ ਪੀਂਦੇ ਸੀ ਜਾਂ ਤੋੜੇ ਵਿੱਚ ਫਟਕੜੀ ਘੋਲ ਕੇ ਪਾਣੀ ਨਿਤਾਰਦੇ ਸੀ | ਉਦੋ ਤਾਂ ਕਦੇ ਬੀਮਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਏ|ਹੁਣ ਤੁਹਾਨੂ ਨਖਰੇ ਆਉਂਦੇ  ਹਨ|" ਉਹ ਆਪਣੀ ਖੁੱਲੀ ਭਾ੍ਹਾ ਚ ਬੋਲਿਆ “ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੀ ਪਰਾਬਲਮ ਦਾ ਰੋਣਾ ਰੋ| ਮੇਰੇ ਤੇ ਲੈਕਚਰ ਫਿਰ ਝਾੜੀਂ| " ਮੈਂ ਤਲਖੀ ਚ ਕਿਹਾ |     
                   “ਮੇਰੀ ਕਾਹਦੀ ਪਰਾਬਲਮ ਹੈ ਬਾਊ ਜੀ |ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਘਰਵਾਲੀ ਹੈ| ਤੇ ਉ-ਹੀ ਨਿੱਤ ਬੀਮਾਰ ............| ਉਸਨੇ ਗੱਲ ੍ਹੁਰੂ ਕੀਤੀ | “ਉਏ ਘਰਵਾਲੀ ਤਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕੋ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ| ਤੇ ਤੇਰੇ ਵੀ ਇੱਕ ਹੈਗੀ| ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਰਾਬਲਮ ਪੁੱਛੀ ਹੈ ਤੇ ਤੂੰ ਘਰਵਾਲੀ ਦਾ ਰਾਗ ਅਲਾਪਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਹੈ | ਮੈਂ ਤਲਖੀ ਨਾਲ ਕਿਹਾ | “ਉਹ ਨਹੀਂ ਬਾਬੂ ਜੀ ਤੁਸੀ ਤਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਨਹੀਂ| ਜੇ ਤੁਸੀ ਨਹੀਂ ਸੁਣਨੀ ਤਾਂ ਨਾ ਸਹੀ| ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਰੋ ਲਵਾਂਗੇ | ਗਰੀਬਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਰੋਣਾ ਹੀ ਹੈ| ਹੋਰ ਅਸੀਂ ਕਿਹੜਾ ਕੈਡਲ ਮਾਰਚ ਕੱਢ ਸਕਦੇ ਹਾਂ |  ਉਸਨੇ ਪਰਨੇ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਪੁੰਝਿਆ ਤੇ ਸਕੂਟਰ ਦੀ  ਚਾਬੀ ਨਾਲ ਕੰਨ ਖੁਰਕਣ ਲੱਗ ਪਿਆ | “ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਬੋਲ|”  ਮੈਨੂੰ ਤਰਸ ਜਿਹਾ ਆ ਗਿਆ| “ਬਾਬੂ ਜੀ ਮੇਰੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨੂੰ ਕਈ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਹਨ| ਕਦੇ ਗੋਡੇ ਦੁਖਦੇ ਆ ਕਦੇ ਅੱਡੀਆਂ ਦੁਖਦੀਆਂ ਹਨ| ਕਦੇ ਬਲੱਡ ਵਧ ਗਿਆ ਤੇ ਕਦੇ ਸੂ.ੁਗਰ| ਬਸ ਪੁੱਛੋ ਨਾ ਕਦੇ ਦੰਦਾਂ ਚ ਨੁਕਸ ਤੇ ਕਦੇ ਅੱਖਾਂ ਚ| ਕਦੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਕੋਲੇ ਤੇ ਕਦੇ ਸਿਆਣਿਆਂ ਕੋਲੇ| ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਦੱਸ ਪਾ ਦੇਵੇ ਉਥੇ ਹੀ ਚਲੇ ਜਾਈਦਾ ਹੈ| ਬਥੇਰੇ ਸਿਆਣਿਆਂ ਕੋਲੋ ਪੁੱਠੇ ਸਿੱਧੇ ਹੋ ਕੇ ਟੰਗਾਂ ਖਿਚਾ ਲਈਆਂ| ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਆਖਦਾ ਓਵੇਂ ਹੀ ਕਰ ਲਈਦਾ ਹੈ| ਕਦੇ ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਸੇਕ ਲਵਾਇਆ| ਕਦੇ ਗਰਮ ਰੋਟੀ ਬੰਨ ਲਈ |ਕਦੇ ਪਾਣੀ ਚ ਨੂਣ ਪਾ ਕੇ ਟਕੋਰ ਕਰ ਲਈ| ਜਿਆਦਾ ਦਰਦ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਨ੍ਹੇ ਆਲੀ ਗੋਲੀ ਖਾ ਲਈ ਦੀ ਹੈ | ਮੇਰੇ ਤੇ ਕੰਨ ਪੱਕ ਗਏ ਉਸਦੀ ਕੁਰਣ ਕੁਰਣ ਸੁਣਕੇ|"  ਉਸ ਦਾ ਬੋਲਣਾ ਜਾਰੀ ਸੀ|
                    “ਉਏ ਕਿੰਨੀ ਉਮਰ ਹੋ ਗਈ ਤੇਰੀ ਜ.ਨਾਨੀ ਦੀ|"  ਮੈਂ ਉਈ ਉਸਨੂੰ ਟੋਕਣ ਦੇ   ਲਹਿਜੇ ਨਾਲ ਪੁੱਛਿਆ| “ਉਮਰ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਹਿਸਾਬ ਲਾ ਲਓ ਪੰਜਾਹ ਤੋ ਉ~ਤੇ ਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਤੇ ਸੱਠਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ|  ਮੇਰਾ ਅੰਦਾ੦ਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਹ ਤੋ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਜਾਂ ਚਾਰ ਸਾਲ ਉ~ਤੇ ਹੋਵੇਗੀ | ਮੇਰੇ ਜਿੰਨੀ ਹੀ ਸਮਝੋ| ਖੋਰੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵੱਡੀ ਹੈ ਜਾਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਛੋਟੀ|" ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਕੋ੍ਿਹ੍ਹ ਕੀਤੀ| “ਹੋਰ ਹੁਣ ਇਸ ਉਮਰ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਹੀ ਲੱਗਣੀਆਂ ਹਨ ਤੇ ਟੱਲੀ ਵਰਗੀ ਕਿਵੇਂ ਹੋਜੇ| ਅਜ ਕਲ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਕਾਰ ਨਹੀਂ |ਖਾਣ ਪਾਣ ਵੀ ਪੁੱਠੇ ਸਿੱਧੇ ਹਨ| ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਖੁਰਾਕਾਂ ਹਨ | ਹੁਣ ਤਾਂ ਬੰਦਾ ਸੱਠ ਸਾਲ ਜੀ ਲਵੇ ਤਾਂ ਨਿਆਮਤ ਸਮਝੋ | ਸੱਠ ਤੋਂ ਉਪਰਲੇ ਵਰ੍ਹੇ ਤਾਂ ਬੋਨਸ ਹੀ ਸਮਝੋ | ਬਾਕੀ ਜ.ਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਏਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹੀ ਹਨ| ਜੇ ਨਾ ਹੋਣ ਤਾਂ ਨਾਲ ਵਾਲੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਦੇਖ ਕੇ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆ ਹਨ|" ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਫਿਲਾਸਫੀ ਦਾ ਵਿਖਿਆਣ ਕੀਤਾ| 
                 “ਨਹੀਂ ਬਾਬੂ ਜੀ, ਆਹ ਗੱਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ, ਗੋਡੇ ਦੁਖਦੇ ਤਾਂ ਹਨ | ਰੋਂਦੀ ਝੱਲੀ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ ਪਰਲ ਪਰਲ ਹੰਝੂ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ| ਦੇਖਕੇ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸਾਲੀ ਘਬਰਾਹਟ ਹੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ| ਤੇ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਧੱੜਕਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ| ਲੱਗਦਾ ਬਾਈ    ਇਹਨੂੰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਤੇ ਤੇਰਾ ਘੁੱਗੂ ਵੱਜ ਜਾਣਾ ਹੈ| " ਉਸਨੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਆਖੀ| “ਯਾਰ ਤੇਰੀ ਸਮੱਸਿਆ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿਤੇ? ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੀ ਜਾਂ ਕੋਈ ਘਰ ਦਾ ਕਾਟੋ ਕਲ੍ਹੇ|ਜਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਗੱਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ?” ਮੈਂ ਆਖਿਆ| “ਨਹੀਂ ਬਾਬੂ ਜੀ ਵਧੀਆ ਖਾਈਦਾ ਹੈ| ਦੁੱਧ, ਘਿਓ, ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਮੱਖਣ ਸਭ ਵੇਰਕਾ ਦਾ ਖਾਈਦਾ ਹੈ | ਸਵੇਰੇ ੍ਹਾਮ ਪਰੋਠੇ | ਜਿੱਥੇ ਜਾਈਦਾ ਹੈ ਆਪਣੀ ਸਕੂਟਰੀ ਹੈਗੀ |ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਖੂਹ ਤੋਂ ਜਾਂ ਡਿੱਗੀ ਤੋ ਵੀਹ ਵੀਹ ਘੜੇ ਪਾਣੀ ਭਰ ਕੇ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਘਰ ਚ ਥਾਂ ਥਾਂ ਤੇ ਟੂਟੀ ਲੱਗੀ ਹੈ| ਖੇਤ ਦਾ ,ਪ੍ਹੂਆਂ ਦਾ ਕਿਸੇ ਬਜੁਰਗ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਦਾ ਕੋਈ ਟੈਂਟਾ ਨਹੀ| ਗਰਮੀ ਸਰਦੀ ਦਾ ਕੋਈ ਝੰਜਟ ਨਹੀ ਪੱਖਾ, ਕੂਲਰ, ਏਸੀ ਹੀਟਰ ਰੱਬ ਦਾ ਦਿੱਤਾ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ ਘਰੇ|  ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਸੁੱਕੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾਂਦੇ ਸੀ|ਤੇ ਹੁਣ ਤੇ ਆਟਾ ਵੀ ਆ੍ਹੀਰਵਾਦ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਖਾਂਦੇ ਹਾਂ ਤੇ  ਚੌਲ ਵੀ ਮਾਰਕਫੈਡ ਜਾ ਲਾਲ ਕਿਲ੍ਹਾ ਮਾਰਕਾ ਖਾਈਦੇ ਹਨ| ਸਾਰੇ ਮਸਾਲੇ ਐਮ ਡੀ ਐਚ ਦੇ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਸਬਜੀ ਚ| ਪਹਿਲਾ ਚਵਾਨੀ ਕਿੱਲੋ ਦਾ ਨਮਕ ਵਰਤਦੇ ਸੀ | ਹੁਣ ਤਾਂ ਸਾਲਾ ਨਮਕ ਵੀ ਟਾਟਾ ਦਾ ਖਾਈਦਾ ਹੈ| ਅਖੇ ਇਹ ਆਇਓਡਾਇ੦ਡ ਹੈ |ਖੋਰੇ ਚੋਦਾਂ ਰੁਪਏ ਕਿਲੋ ਦਾ ਹੈ| ਪਹਿਲਾਂ ਗੰਦੀਆਂ ਕੁਲਫੀਆਂ ਖਾਂਦੇ  ਸੀ ਜੁਆਕ ਤੇ ਹੁਣ ਆਮੁਲ ਆਲੀ ਖਾਈਦੇ ਹੈ | ਇਮਲੀ ਦੀ ਖੱਟੀ ਚੱਟਨੀ ਛੱਡਕੇ ਹੁਣ ਕਿਸਾਨ ਮਾਰਕਾ ਟਮਾਟੋ ਸੋਸ  ਦੀ ਬੋਤਲ ਲਿਆਈ ਦੀ ਹੈ |ਲਿਪਟਨ ਦੀ ਚਾਹ ਪੱਤੀ ਵਰਤਦੇ ਹਾਂ| ਆਹ ਜੂਸ ਮੈਗੋ ਫਰੂਟੀ ਐਪੀ ਤੇ ਡੱਬੇ ਆਲਾ ਜੂਸ ਮੇਰਾ ਮੁੰਡਾ ਕਦੇ ਮੁੱਕਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ | ਫਲ ਫਰੂਟ ਸਭ ਰਿਲਾਇੰਸ ਫਰ੍ਹੈ ਤੋ ਹੀ ਖਰੀਦਦੇ ਹਾਂ|| ੇ ਮਿੱਠੀਆਂ,ਮਿਸੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ , ਪਕੌੜੇ ਭੁੰਨੇ ਦਾਣੇ ਮੰਰੁਡੇ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਗੰਦੀਆਂ ਚੀ੦ਾ ਸਭ ਛੱਡਤੀਆਂ| ਕੰਪਨੀ ਦੀਆਂ ਪੈਕਟਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀ੦ਾਂ ਲਿਆਈ ਦੀਆਂ ਹਨ|" ਉਸਦੀ ਲੰਬੀ ਚੌੜੀ ਵਿਆਖਿਆ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸੋਚਾਂ ਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ|
                         “ ਭਾਈ ਗੱਲ ਤੇਰੀ ਸਹੀ ਹੈ| ਤੇਰੇ ਸਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ |ਤੂੰ ਤਾਂ ਔਖਾ ਸੋਖਾ ਹੋ ਕੇ ਖਰਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ| ਇਲਾਜ ਵੀ ਕਰਵਾਉਦਾ ਹੈ| ਭੱਜ ਨੱਸ ਵੀ ਕਰਦਾ ਹੈ | ਪਰ ਗੱਲ ਕੁਈ ਹੋਰ ਹੋਣੀ ਹੈ | ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਪਰਾਬਲਮ ਤੇਰੀ ਨਹੀ ਪਰਾਬਲਮ ਤੇਰੇ ਘਰਵਾਲੀ ਨੂੰ ਹੈ | ਉਹ ਕਿਸੇ ਟੇਨ੍ਹਨ ਵਿੱਚ ਹੈ |ਜਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀ ਤੇ ਵਿਹਲੀ ਦਿਮਾਗ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਏਧਰ ਸੋਚਣ ਤੇ ਲਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ|  ਤੂੰ ਕਾਰਨ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋ੍ਿਹ੍ਹ ਕਰ | ਤੇਰੇ ਸਹੁਰਿਆਂ ਦੀ ਟੈਨ੍ਹਨ ਹੋਊ| ਉਹ ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਭੈਣ ਭਰਾਵਾਂ ਦਾ ਫਿਕਰ ਕਰਦੀ ਹੋਊ | ਊਹਨੂੰ ਕਿਸੇ ਪੁੱਤ ਧੀ ਭਤੀਜੇ ਭਤੀਜੀ ਦੇ  ਵਿਆਹ ਮੰਗਣੇ ਦਾ ਫਿਕਰ ਹੋਊ |ਕੋਈ ਗੁੱਝੀ  ਗੱਲ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ| ਪਰ ਗੱਲ ਕੋਈ ਜਰੂਰ ਹੈ | ਪਹਿਲਾਂ ਵੱਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਸੀ |  ਲੋਕੀ ਨਣਾਨਾਂ, ਭਰਜਾਈਆਂ, ਦਰਾਣੀਆਂ, ਜਠਾਣੀਆਂ,  ਮਾਸੀਆਂ,ਮਾਮੀਆਂ, ਫੁਫੇਸਾ ਪਤੀਸਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਦਿਲ ਹੋਲਾ ਕਰ ਲੈਦੀਆਂ ਸਨ| ਪਰ ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਇਹ ਰ੍ਹਿਤੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰਹੇ| ਦੂਜੀ ਗੱਲ ਕਿਸੇ ਕੋਲੇ ਟਾਇਮ ਨਹੀਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਨਣ ਦਾ ਤੇ ਤੀਜੀ ਗੱਲ ਕੋਈ ਕਰਦਾ ਨਹੀ. ਹਰ ਇੱਕ ਦੀ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਹੈ | ਅਗਲਾ ਵਿੱਚੋ ਵਿੱਚ ਹੀ ਝੂਰੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ|ਹੁਣ ਤੂੰ  ਵੇਖੀ ਤੇਰੀ ਜ.ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਵੀ  ਬਿਮਾਰੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਹੀ ਹੋਊ? ਪੇਕਿਆਂ ਦੀ ਜਾਂ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਾ ਦੀ|" ਮੈਂ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਕੋ੍ਿਹ੍ਹ ਕੀਤੀ| 
                    “ਬਾਬੂ ਜੀ, ਜੇ  ਕੋਈ ਚੰਗੇ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਦੱਸ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਦੱਸੋ| ਥੋਡੀ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਜਾਣ ਪਹਿਚਾਣ ਹੈ | ਆਹ ਥੋਡੀ ਫਿਲਾਸਫੀ ਮੇਰੇ ਪੱਲੇ ਨਹੀਂ ਪੈਦੀ | ਭਲਾਂ ਦੀ ਬੰਦਾ ਪੁੱਛੇ ਗੋਡਿਆਂ ਦੇ  ਦੁੱਖਣ ਦਾ ਪੇਕੇ ਸਹੁਰਿਆਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾਂ ਨਾਲ ਕੀ ਸਬੰਧ| ਤੁਸੀ ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਨੂੰ ਐਵੇਂ ਹੀ ਬੁੱਧੂ ਹੀ ਬਨਾਈ ਜਾਂਦੇ ਹੋ| ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਜ.ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਆਖਾਂ ਕਿ  ਤੇਰੇ ਗੋਡੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੁਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪੇਕਿਆਂ ਦੀ ਟੈਨ੍ਹਨ ਹੈ|ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਟੈਂਨ੍ਹਨ ਹੈ ਵਗੈਰਾ ਵਗੈਰਾਂ|  ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਵਾਂ ਯੱਭ ਨਾ ਪਾTਗੂ |" ਓਹ ਐਨਾ ਕਹਿਕੇ ਬੁੜ ਬੁੜ ਕਰਦਾ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਪਰਾਬਲਮ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਘਰਆਲੀ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ|