ਅਨਹੋਣੀ (ਕਵਿਤਾ)

ਸੁਣ   ਮੇਰੇ   ਸੱਜਣਾਂ  ਵੇ ,

              ਕਿਵੇ੦ ਤੈਨੂ ਦਿਲ ਚੋ੦ ਭੁਲਾਵਾਂ |

              ਕੈਸੀ  ਅਨਹੋਣੀ੦  ਹੋ  ਗਈ ,

              ਮਿਲ  ਗਈਆਂ ਮੌਤ ਸ}ਾਵਾਂ |



              ਦਿਲ  ਵਿਚ  ਯਾਰ  ਵੱਸਿਆ ,

              ਰੱਬ ਨੇ੦  ਵੱਸਣ ਨਾ  ਦਿਤਾ |

              ਤੋੜ ਕੇ ਉਹ ਮੋਹ ਲੈ ਗਿਆ ,

              }ਰਾ ਵੀ , ਹੱਸਣ ਨਾ ਦਿ.ਤਾ |

              ਚਿੱਾਂ  ਦੀਆ  ਲਾੱਟਾਂ  ਚੋ੦ ,

              ਲੱਭਿਆ  ਨਾ ਤੇਰਾ  ਪ੍ਰਛਾਵਾਂ |

              ਸੁਣ  ਮੇਰੇ   ਸੱਜਣਾਂ   ਵੇ ,

              ਕਿਵੈ੦ ਤੈ~ ਦਿਲ ਚੋ੦ ਭੁਲਾਵਾਂ |

              ਕੈਸੀ  ਅਨਹੋਣੀ੦  ਹੋ  ਗਈ ,

              ਮਿਲ ਗਈਆਂ  ਮੌਤ ਸ}ਾਵਾਂ |

             

              ਤੇਰੇ  ਨਾਲ ਸਾਂਝਾਂ  ਸਾਡੀਆਂ ,

              ਹੋਈਆਂ ਨਾ ਅਜੇ ਤਕ ਪੂਰੀਆਂ|

              ਦਿਲ  ਵਿਚ  ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ,

              ਤੇਰੇ ਬਾਝੋ੦ ਸੱੱਭ ਨੇ ਅਧੂਰੀਆਂ |

              ਮੱਚ   ਰਹੇ   ਭਾਂਬੜਾਂ  ~ ,

              ਸੀਨੇ੦ ਵਿਚ ਕਿਵੇ੦ ਮੈ੦ ਲੁਕਾਵਾਂ |

              ਸੁਣ  ਮੇਰੇ   ਸੱਜਣਾਂ   ਵੇ ,

              ਕਿਵੇ੦ ਤੈ~ ਦਿਲ ਚੋ੦ ਭੁਲਾਵਾਂ |

              ਕੈਸੀ   ਅਨਹੋਣੀ੦ ਹੋ  ਗਈ ,

              ਮਿਲ ਗਈਆਂ ਮੌਤ  ਸ}ਾਵਾਂ |



              ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਹਨੇਰੀ ਝੁੱਲ ਗਈ ,

              ਸੱਜਣ ਦਾ ਸੁੱਨਾਂ ਅੱਜ ਵਿਹੜਾ |

              ਮਾਂ ਭਰੀ ,  ਪੌਣ  ਵਗਦੀ ,

              ਮੁੱਖੜੇ ਤੇ ਲੱਭਦਾ  ਨਾ ੜਾ |

              ਸੁਹਲ  ਵੀ  ਭੇਜ ਦਈ ,

              ਸਵਰਗਾਂ ਚੋ , ਤੂੰ ਸਿਰਨਾਵਾਂ |

              ਸੁਣ  ਮੇਰੇ   ਸੱਜਣਾਂ   ਵੇ ,

              ਕਿਵੇ ਤੈ ਦਿੱਲ ਚੋ ਭੁਲਾਵਾਂ |