ਭਰੀ ਭਰਾਈ ਰੱਬ ਦੀ ਜਾਈ
ਸਗਲ ਸਬੂਤੀ ਸਾਰੀ ਦੀ ਸਾਰੀ
ਨੰਗੇ ਪੈਰੀਂ ਤੁਰ ਕੇ ਆਈ
ਮੁੱਠੀ ਦੀਆਂ ਵਿਰਲਾਂ ਥਾਣੀ
ਕਿਣਕਾ ਕਿਣਕਾ ਕਰਕੇ
ਪਲ ਪਲ ਕਿਰਦੀ ਜਾਂਦੀ!
ਦਿਲ ਦੀ ਵੇਦਨ, ਸਬਰ ਸਬੂਰੀ
ਦੇਹ ਤੇ ਮਨ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਵਿਚੋਂ
ਕਤਰਾ ਕਤਰਾ ਸਿੰਮਦੀ ਜਾਂਦੀ
ਬੂੰਦ ਬੂੰਦ ਕਰ ਛਲਕੀ ਜਾਂਦੀ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਚੀਰ ਖੁਆ ਦਿੰਦੀ
ਸਾਰਾ ਪਿਆਰ ਪਿਲਾ ਜਾਂਦੀ
ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਦਾ ਅਣਮੁੱਕ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ
ਰੱਤੀ ਰੱਤੀ ਕਰ ਲੁਟਾ ਦਿੰਦੀ
ਮਨਫ਼ੀ ਹੁੰਦੀ ਖਰਚ ਹੋ ਜਾਂਦੀ।
ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਲਗਦਾ ਕਦੋਂ
ਜਦ ਸਾਰੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਔਰਤ
ਖੁਰ ਜਾਂਦੀ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੀ!